Program "Za życiem", Priorytet III, punkt 3.1; system edukacji

Tzw." wytchnieniowe" powinno być niezależne od dochodów i w ogóle powinny być zapewnione, przysługujące bez warunkowo, a nawet ze szczególnym uwzględnieniem właśnie rodziców i opiekunów prawnych pracujących. Godzenie pracy zawodowej z wychowywaniem niepełnosprawnego dziecka czy potem dorosłego który zostaje w domu rodzinnym jest podwójnym wysiłkiem często utrudniającym a nawet uniemożliwiającym normalne życie rodzinne. Część dzieci / dorosłych ma duże zaburzenie zachowania i funkcjonowania, uniemożliwiające wspólny wyjazd całej rodziny chociażby na wakacje z pozostałymi dziećmi, które tez chciałyby mieć rodzica dla siebie, nie ciągle być na "drugim planie". Mam poczucie promowania osób niepracujących nad tymi które próbują łączyć pracę zawodowa z opieką nad osobą niepełnosprawną. Często zajęcia rewalidacyjne, logopedyczne, dieta (np. w przypadku osób z autyzmem, wymagających diety bezmlecznej bezglutenowej) czy zapewnianie opieki w czasie kiedy opiekunowie pracują (!) jest tak kosztowne, że nie starcza finansów na inne dziedziny życia nawet przy dużych zarobkach ! Drugą sprawą jest systemowe i odgórne rozwiązanie problemu edukacji szkolnej - dzieci żle funkcjonujące mające zachowania autoagresywne i agresywne, często wpisane w obraz choroby sa bezwzględnie "wyrzucane" (wszelkimi metodami udręczania rodziców jak ciągłe wezwania do szkoły, wzywanie do dziecka policji i pogotowia, stosowana przemoc słowna i psychiczna nad opiekunami ze strony kary pedagogicznej) ze szkół, WTZ-ów itd., bez liczenie się z faktem pracy rodziców/opiekunów, i co wtedy mają robić mając podopiecznego 24 godz. na dobę. Bez rozwiązań systemowych taki nadużycia będą i są powszechne z przyzwoleniem kuratorium i Ministerstwa Oświaty.