ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

Dotyczy projektu zmiany ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych 1. W związku z trudnościami finansowymi, z jakimi borykają się warsztaty konieczna jest rewaloryzacja kosztów działalności WTZ-ów. Jest to ważne z uwagi za zachowanie prowadzenia terapii na odpowiednim poziomie. Wzrost dofinansowania pozwoli na podwyższenie środków do treningu ekonomicznego dla uczestników, co wpłynie motywująco jak i dyscyplinująco na ich proces terapeutyczny w zakresie przygotowania zawodowego, o którym mowa w art. 10a ust.1. Ważnym jest również wzrost wynagrodzeń pracowniczych. 2. Proponuje aby w ustawie zawarto zapis ustanowienia statusu „pracownika WTZ”, co wiązałoby się z przywilejami dla tego zawodu. Praca z osobami niepełnosprawnym intelektualnie jest pracą trudną. Taką pracą wykonują również nauczyciele w Specjalnych Ośrodkach Szkolno-Wychowawczych, gdzie ich wykształcenie jest na takim samym poziomie, jednakże ich czas pracy jest krótszy, czas wypoczynku dłuższy (ferie, wakacje, przerwy świąteczne) oraz mają wyższe wynagrodzenie. Pracownicy WTZ chcieliby być traktowani podobnie jak nauczyciele. 3. Art. 10ab. ust. 3,4 mówi o trzymiesięcznym okresie próbnym dla nowo przyjętych uczestników. Uważam, że jest to zbyt krótki okres aby Zespół mógł podjąć rzetelną ocenę i zająć stanowisko dotyczące możliwości realizacji przez uczestnika celu warsztatu, o którym mowa w art. 10a ust. 1. Potrzebny jest minimum sześciomiesięczny okres próbny. 4. Proponuję aby zapis w art. 10b ust. 6b, który brzmi: „W przypadku ustalenia, w okresie kwartału, frekwencji uczestnika niższej niż 50% wymaganej obecności, zmniejsza się proporcjonalnie dofinansowanie w wysokości 10% stawki dziennej za każdy dzień nieobecności poniżej wymaganej frekwencji.” uwzględniał nieobecności uczestnika usprawiedliwione zaświadczeniem lekarskim, które nie będą mieć wpływu na zmniejszenie dofinansowania, o którym mowa w ust. 6b.